Występowanie:
W Polsce rybę tą możemy spotkać prawie w każdej wodzie, a jej żerowanie przypada przez cały rok. Miejsca, w których najczęściej możemy ją spotkać w zależności od pory roku:
Wiosną okonie stają się bardzo aktywne z powodu rosnącej temperatury wody, poszukują intensywnie pożywienia przygotowując się do tarła, które odbywa się w temperaturze ok.5 – 11C i przypada na okres III – V. Latem znajdziemy go wszędzie tam gdzie gromadzi się drobnica, najbardziej aktywy jest ranem tuż o świcie i przed zachodem słońca, wraz ze wzrostem temperatury brania słabną. Jesienią okonie intensywnie szukają pokarmu, dlatego w tym sezonie warto wybrać się w poszukiwaniu właśnie tego gatunku. Zimą okonie zbierają się w głębszych miejscach, dobre efekty można uzyskać w stojących wodach łowiąc spod lodu w okolicach tzw. spadów oraz w pobliżu trzcinowisk.
Odżywianie:
młode osobniki żywią się bezkręgowcami, z czasem jednak szybko zaczynają polować na inne ryby
Przynęty naturalne:
najczęściej używaną przynętą naturalną jest czerwony robak oraz drobne ryby przy łowieniu na „żywca”
Przynęty sztuczne:
twistery, rippery, blachy obrotowe, woblery
Tarło:
tarło przypada na III – V, samica składa ikrę, którą najczęściej występuje w postaci unoszących się w wodzie lub przyczepionych to roślinności charakterystycznych taśm
Ochrona:
wymiar ochronny zazwyczaj: 15 cm
okres ochronny: brak
Metody połowów:
spinning, spławik z robakiem lub żywcem, drop – shot, boczny trok
Porada wędkarska:
Nie bez powodu znane stare powiedzenie „gdzie patyki – tam wyniki” sprawdza się w stosunku do połowu okoni. Szuka on bowiem miejsc gdzie z łatwością może schować się i być niezauważonym dla drobnicy, jednocześnie mając pole manewru i szybkiego ataku na swoją ofiarę.
W rzekach bardzo często spotkać je możemy przy powalonych drzewach, mostach oraz dobrze natlenionej wodzie np. przy śluzach, tamach – pamiętajmy jednak, że nas wędkarzy obowiązuje minimalna odległość połowu od obiektów hydrotechnicznych (zazwyczaj 50m).
Mniejsze osobniki żerują stadami dlatego zazwyczaj szczególnie o świcie i o zmierzchu możemy spotkać je tuż przy powierzchni wody uganiające się za drobnicą. Większe osobniki są bardziej ostrożne i płochliwe, żerując w pojedynkę możemy spotkać je na każdej głębokości. Niejednokrotnie wielu wędkarzy potwierdza że większe okonie atakują nie przy powierzchni czy przy dnie lecz w toni.. Wszystko zależy od pory roku, typu łowiska i przynęty.
Łowienie okoni jest bardzo ciekawe i nieprzewidywalne. Czasem zmiana koloru, wielkości przynęty daje dobre rezultaty. Jest to ryba często przemieszczająca się w stadzie dlatego, poszukując okonia dobrze jest zmieniać miejsce wraz z ustaniem brań.